نوشت: «سلام نرمال می‌باشد و مشکلی نداره». این می‌توانست پیام برگشتن به زندگی برای کسی باشد. از هفته‌ی پیش که تن‌درد شروع شد، و دو سه روزی شدت داشت و حال هذیان‌طوری بودم، باقی‌اش حالم بد نبود. خیلی حس مرگ و رفتن نداشتم. یک گوشه‌ای وسط هفته نوشته بودم: «آدم فکر می‌کنه حوالی مرگ هول بخوره و ارزش تازه‌ای برای زندگی پیدا کنه. یک جور شوق و دست انداختن براش. اما نبود این‌جوری. و به‌نظر پوچی زندگی معلوم‌تر شده بود.» شاید اون‌قدری که باید چشم تو چشم نشدم با مرگ. هفته گذشت دیروز رفته بودم سی‌تی‌اسکن گرفتم و جوابش رو بردم گذاشتم مطب دکتر، که فردا با اس‌ام‌اس نظرش رو بده. همین چند کلمه رو نوشت. که نرمال می‌باشد و مشکلی نداره. خیلی واکنش از گور برگشته و این بار قرعه به نام زندگی افتاد و این‌ها نداشتم طبعا. ای بابا. باز هم زندگی.
